En dan zit het erop

En dan zit het er ineens zomaar op. Ons in-3-fases-trouwen avontuur. Het is even afschalen, want vanaf 14 juli zaten we in een flow van steeds weer uitkijken naar het volgende hoogtepunt. Trouwen voor de wet, trouwen in Spanje en als klap op de vuurpijl een uitbundig feest. Wat hebben wij genoten. Van alles, van iedereen en vooral van elkaar. Wat hebben we mooie mensen om ons heen. Ik kan iedereen niet genoeg bedanken want jullie hebben er voor gezorgd dat het hele avontuur voor ons een gouden randje kreeg.

Het was een rollercoaster van totale euforie en van een enkel dieptepuntje. Dat Niels in de tussenliggende periode nog snel geopereerd moest worden was superspannend, niet alleen voor ons maar ook voor familie en vrienden, maar de uitslagen zijn goed dus we kunnen verder met samen fucking oud worden! Het geluk is met ons en we gaan er vanuit dat Niels gezond blijft tot hij oud en krakkemikkig, met een kat op schoot, voor zijn finca zit.

Want dat gevoel is steeds sterker geworden, samen met deze vrolijke reus oud worden op een Spaanse finca. En als bonus een stuk of wat honden en katten, ook dat. Maar voorlopig zijn we nog in de buurt en gaan we nieuwe herinneringen maken met iedereen die ons lief is.

Mijn kersverse echtgenoot, man wat hou ik zielsveel van deze man en er zullen heus wel momenten zijn dat we elkaar vervloeken, maar dat kunnen we aan. Ik weet dat ik niet het makkelijkste type ben met mijn emotionele hooggevoeligheid, dus lieve, zorgzame, blije Niels, dankjewel dat je het avontuur met mij aandurft. Ik vind je een held 🙂

Zo, dit kleffe bericht moest er even uit. Gewoon, omdat ik het zo voel. Punt.