Dinsdagochtend, één van de laatste tropische zomerdagen en mijn laatste vakantiedag dus wat doe je dan als je mij bent? Precies, dan ga je met een vriendin en een tas gevuld met voer, drank en zonnebrand naar het strand.
We reden nét ons bruisende gat uit toen mijn blik werd getrokken naar een groot schepsel dat zich langs de N201 bewoog. En aangezien ik mijn bril uit pure ijdelheid natuurlijk weer niet op had, knipperde ik voor de zekerheid nog maar een keer. Ik keek een beetje dommig opzij naar Annette en vroeg of er écht een struisvogel langs de N201 aan het flaneren was, of dat er resten caipirinha van de avond ervoor nog ergens waren blijven hangen. Godzijdank zag zij het ook want ik was al bang dat het aan mijn katertje lag of iemand stiekem één of andere onduidelijke paddo in mijn bak Nespresso had geknikkerd.
Dus ik dacht, ik bel de politie want stel dat die tropische verrassing de weg op holt. Of bestuurders dermate afleidt dat er ongelukken gaan gebeuren op de toch al niet zo veilige provinciale weg. Dus ik pakte mijn telefoon en belde de politie. Ik kan je verzekeren, dat was een nogal raar gesprek:
“Goedemorgen meldkamer politie, wat kan ik voor u doen?”
“Nou ik wil even een melding doen van een loslopende struisvogel langs de N201”
..Stilte…
“Kunt u dat herhalen?”
“Ik wil even melding doen van een loslopende struisvogel langs de provinciale weg.”
Stilte…
“Wat is uw naam?”
“Angeli ***”
Stilte… (Ik denk dat ze in de tussentijd even snel mijn naam door de computer sleurde om te checken uit welke instelling ik was ontsnapt of het label ‘ontoerekeningsvatbaar verklaard’ aan mijn kont had hangen.)
“Ik ga contact opnemen met politie Mijdrecht, blijft u even aan de lijn”.
Stilte..
“Daar ben ik weer” en ik hoorde dat ze verwoede pogingen deed om mij niet recht in mijn smoel uit te lachen.
“Een struisvogel zei u hè?”
“Ja, dat zeg ik (stom wijf), een struisvogel”
“We gaan er een auto heen sturen om het na te kijken, het kan zijn dat u nog gebeld wordt. Dag mevrouw”.
En weg was ze. Om het ‘na te kijken..’ want een imbeciel die een struisvogel ziet wandelen is gelukkig blijkbaar toch nog genoeg reden om het ‘na te kijken’.
En op het moment dat ik ophing begon ik te twijfelen aan mezelf. Nou was het dinsdag ook wel bloedgeslagen heet dus enige oververhitting had zomaar gekund en het gebrek aan een bril werkte ook niet echt mee aan het vertrouwen in mijn waarnemend vermogen. We hebben in de auto alle mogelijke schepsels doorgenomen, van een uit de kluiten gewassen ooievaar tot een lama op 2 poten. (Leer je veel van trouwens.) Maar het was toch écht een struisvogel of een aanverwante vogel die daar parmantig op zijn hoge poten aan het kuieren was alsof hij de koning van de polder-Savanne was.
Afijn, ik vind het f*cking jammer dat ik niet heb mogen meegenieten van een aantal smerissen die in de wei op een gestreste struisvogel jagen. Had me een hilarisch plaatje geleken. Ik zou het nog gefilmd en op YouTube gepost hebben ook. En ik zou de trut van de meldkamer getagt hebben. Stom wijf, beetje twijfelen aan mijn melding. Ik vind het struisvogelpolitiek.