Je snapt het, of niet, dat kan ook. Terwijl ik thuis achter mijn laptopje zit te werken schalt DJ Jazzy & The Fresh Prince door de speakers en lal ik keihard mee met Summer- summer- summer time. Het is pas half 9 in de ochtend. Ik weet het, bloedirritant maar ochtendmens hè? Eindelijk zomertijd en dat uurtje dat ik korter geslapen heb? Heerlijk. Ik heb het zondag uiteindelijk in mijn bed volgehouden tot wel half 9. Ik ben er gewoon niet zo goed in, op mijn boxspring blijven liggen fermenteren tot in de vroege middaguurtjes, want stel dat je wat mist hè? Het vooruitzicht van zwoele zomerdagen en nog voor zo’n 10 weken vakantiedagen op de teller, bring it on!
De musjes zijn immens druk bezig met het bouwen van nestjes onder mijn dakgoot. Schattig, maar ze gebruiken mijn weelderige pampasgras-pluimen om er een comfortabel ledikantje voor de kleintjes van te construeren. Echt, ik gun het ze, maar mijn mooie pluimen zijn een paar verdrietige kale piemels geworden. Ach, ze moeten toch gesnoeid worden. En ik gun die kale wurmen een zacht en warm slaapplekje onder mijn dakgoot, zo ben ik dan ook wel weer. Zolang ze er maar niet uitflikkeren, dan vind ik alles goed. Misschien moet ik nog een opvangnet regelen, een matras over de hele breedte van mijn gevel dat de val breekt ofzo. Hmmm, iets om over na te denken.
Ik hou van de lente. Ik zie alweer van die groene puistjes aan bomen zitten en nies me alweer de longen uit mijn lijf van die klote berkenbomen die ze hier in de hele wijk geplant hebben. Het is een hele happening, die lente, behalve in mijn eigen tuin. Mijn palm heeft de strenge vorst niet overleefd ben ik bang, maar ik ben zo’n type dat nog altijd blijft hopen op een mirakel. Misschien dat die gele ploert daarboven hier nog iets mee kan? Ik denk het niet dus ik vermoed dat ik die kale knots er toch uit moet gaan graven. Echt iets waar ik enorm naar uitkijk. Not. En de ruige ongecultiveerde olijfboom die mijn vader ooit stiekem heeft meegenomen uit Frankrijk en me heel dierbaar is, is ook niet in opperste feeststemming. Ik moet me toch eens gaan verdiepen in dat hele hortus-gebeuren, maar ook hier heb ik zo’n vermoeden dat dat weer een kansloze missie wordt. Ik heb nog zo’n 6 projecten in de planning dus deze wordt vast ergens naar een hoger plan geschoven. Ik ben daar best goed in.
Vooralsnog ben ik blij dat het voorjaar zijn intrede heeft gedaan. Ik koop me een versuffing aan kaartjes voor festivals, ADE en andere louche bezigheden buitenshuis. Jahaaa, dat doe ik nog steeds, want ook als niet-twintiger is dat verrekte amusant. Ik heb er alle vertrouwen in dat we straks los mogen gaan. En zo niet, dan ga ik heel recalcitrant met wat vrienden, een koelbox vol biertjes en de JBL-speaker op één of ander grasveldje illegaal dartelen, fuck dat. Ik moet er even uit.
Dus lieve lente, ondanks dat je me met de neus op de feiten drukt, dat zowel mijn tuin als ikzelf een fikse renovatie nodig hebben, ben je meer dan welkom. Zorg voor bloedverziekend hete dagen en kill the virus! Dank u. X
ANGELI SCHRIJFT 